CZECZEWO wchodzi w skład sołectwa Czeczewo. Jest to od lat dwudziestych XX wieku wieś parafialna. W źródłach historycznych Czeczewo znalazło się już pod koniec XIII wieku.
Na terenie wsi znajdują się: kościół wraz z cmentarzem, dwa budynki Zespołu Szkoły Podstawowej i Gimnazjum, jeden z początku XX wieku, remiza strażacka. Przez miejscowość przebiegają drogi powiatowe: Przodkowo – Czeczewo – Kielno i Czeczewo – Tokary – Miszewo, oraz gminne: Czeczewo – Warzno, Czeczewo – Popówce i Czeczewo – Martenki. Wzdłuż dróg powiatowych znajdują się główne skupiska zabudowy mieszkaniowej. Tereny inwestycyjne zlokalizowane są głównie wzdłuż dróg gminnych.
W skład sołectwa Czeczewo wchodzą również wsie:
Martenki położone na obszarze wysoczyzny morenowej, pojedyncze pagórki leżą na wysokości ponad 200 m n.p.m.
Popówce leżące na pograniczu gminy Przodkowo i Szemud.
Tokarskie Pnie położone między wsią Tokary i drogą powiatową Przodkowo – Czeczewo.
fot. Artur Socha
HOPY położone są w zachodniej części gminy. Jest to wieś sołecka. Hopy po raz pierwszy wymieniono w XVII wieku jako obszar nowo zajęty po wykarczowanym lesie. Miejscowość umieszczona została także na mapie Schröttera (koniec XVIII w.)
Przez sołectwo Hopy przebiega droga powiatowa Hopy – Szarłata – Grzybno oraz droga gminna Hopy – Pomieczyńska Huta.
Na terenie sołectwa działa 14 podmiotów gospodarczych. Największy i najbardziej znany jest zakład kamieniarski „Kamieniarstwo Wojciech”.
W skład sołectwa Hopy wchodzi też wieś Masłowo. Na mapie Schröttera (koniec XVIII w.) zaznaczona jest osada Butterfass, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „beczułkę na masło”.
Zabudowa mieszkaniowa skupia się głównie
w pobliżu drogi Hopy – Pomieczyńska Huta.
fot. Artur Socha
KCZEWO jest wsią sołecką. Najstarsza wzmianka o Kczewie pochodzi z końca XIV wieku.
W czasach krzyżackich Kczewo jako dobro szlacheckie na prawie chełmińskim należało
do kręgu sulmińskiego. W 1929 roku Kczewo włączono do Gminy Przodkowo.
Na terenie wsi znajdują się zabytki wpisane do ewidencji zabytków województwa pomorskiego, między innymi: kapliczka przydrożna, 3 domy mieszkalne oraz 2 stodoły.
W miejscowości Kczewo znajduje się rynnowe Jezioro Kczewskie. Przez wieś przebiega rynna rzeki – Trzy Rzeki, która stanowi element lokalnych korytarzy ekologicznych.
Kczewo jest miejscowością o zwartej zabudowie mieszkalnej. Na terenie sołectwa dynamicznie rozwija się działalność gospodarcza (łącznie 15 podmiotów gospodarczych).
Do największych należą: Ubojnia Drobiu „DROBFUL”, P. H. U. „Karczma”, Przedsiębiorstwo Produkcyjno – handlowo – usługowe „AJLANT”.
KŁOSOWO położone jest w północnej części gminy przy drodze powiatowej Przodkowo – Kielno. Wieś notowana jest w źródłach już w okresie krzyżackim. Należała wówczas do tzw. Okręgu Sulmińskiego, który wchodzi w skład komturii gdańskiej.
Na terenie sołectwa Kłosowo działa OSP. Jej siedzibą jest remiza o powierzchni całkowitej 520 m2 obiekt ten spełnia zadania z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Jest także miejscem spotkań mieszkańców sołectwa. Odbywają się w nim także imprezy kulturalno – okolicznościowe. Kłosowo jest wioską rolniczą. Dominującą na jej terenie jest funkcja mieszkaniowa. Tereny inwestycyjne zlokalizowane są wzdłuż drogi powiatowej Czeczewo – Kłosowo – Kielno oraz drogi gminnej Kłosowo – Trzy Rzeki – Wilanowo.
Jej mieszkańcy to ludność kaszubska silnie związana z miejscem zamieszkania.
Do sołectwa Kłosowo należy wieś Kłosówko. Położona jest ona przy drodze powiatowej Przodkowo – Kielno. Od strony północnej Kłosówko graniczy z Kowalewem i Leśnem (Gmina Szemud).
Pod koniec XIX wieku (do spalenia się budynku) w Kłosówku znajdowała się katolicka szkoła, w której uczyły się dzieci z Kłosówka, Kłosowa, Leśna i Kowalewa (w 1879 r. 103 uczniów).
KOBYSEWO położone jest w południowej części Gminy. Pierwsze pisane źródła dotyczące tej miejscowości pochodzą z XV wieku (wielka księga czynszowa Krzyżaków).
Po wojnie trzynastoletniej (przyłączenie Pomorza Gdańskiego do Polski) Kobysewo stało się wsią królewską i weszło w skład powiatu mirachowskiego.
Na terenie miejscowości znajduje się dwór, park dworski i budynek gospodarczy. Obiekty te obecnie zagospodarowane są przez Dom Pomocy Społecznej. Na terenie sołectwa znajdują się: budynek byłej szkoły podstawowej, wydzierżawiony przez Gminę na rzecz ZHP – Komenda Hufca w Gdańsku, Stacja Paliw i Bar „ORION”.
KOSOWO – najstarsze wzmianki o Kosowie pochodzą z początku XIV wieku. Wieś charakteryzuje się zwartą zabudową. Na terenie wsi znajduje się będący własnością Gminy, budynek po byłej szkole podstawowej. Przekazany on został w użytkowanie mieszkańcom Kosowa na cele rekreacyjno – kulturalne. Odbywają się w nim zebrania wiejskie, imprezy kulturalne i sportowe.
Jest to wieś sołecka.
W skład sołectwa wchodzą poza Kosowem:
Krzywda notowana pod koniec XVIII wieku na mapie Schröttera i część Osowej Góry (50 mieszkańców). Osady te położone są w zachodniej części sołectwa w pobliżu dużego kompleksu leśnego.
Sośniak – osada pod Kosowem, notowana w spisach miejscowości pod koniec XIX wieku.
POMIECZYNO – pierwsze wzmianki pochodzą z 1664 roku. Miejscowość podlegała administracyjnie pod ówczesny powiat mirachowski. Przez Pomieczyno biegł Trakt z Gdańska do Mirachowa (wówczas siedziby Starostwa, wieś stanowi siedzibę Parafii od 1927r.).
Przed I wojną światową zaborcy niemieccy zbudowali budynek, w którym mieściła się poczta, oraz budynek szkolny.
W 1945 roku przez Pomieczyno wiódł „szlak śmierci” więźniów obozu koncentracyjnego Stutthof. W Kościele w Pomieczynie więźniowie nocowali. Miejscowa ludność pomagała im przetrwać. Przynosiła jedzenie, pomagała w ucieczkach. Na miejscowym cmentarzu znajduje się zbiorowa mogiła (około 50 więźniów pomordowanych przez hitlerowców w lutym 1945r.)
Obecnie najcenniejszym obiektem jest Kościół Parafialny pw. Św. Józefa.
Na terenie Pomieczyna dynamicznie rozwija się działalność gospodarcza. Działalność prowadzą tu takie firmy jak: IZOHAN – produkujący materiały hydroizolacyjne, firma DA-BRUK, produkcja wyrobów betonowych, głównie kostka brukowa.
W 2008 roku na terenie Pomieczyna rozpoczną działalność gospodarczą, dwie duże firmy: FENSTER KELLER POLSKA – fabryka okien, oraz SULMET – fabryka okuć.
Przez Pomieczyno przebiega kilka szlaków pieszych i rowerowych, całoroczny szlak turystyki pieszej i rowerowej, a zimą narciarstwa biegowego na trasie Chwaszczyno – Czeczewo – Trzy Rzeki – Pomieczyno – Hejtus – Sianowo.
Na terenie miejscowości mają siedzibę instytucje:
1. Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej – funkcjonuje w Krajowym Systemie Ratowniczo – Gaśniczym.
2. Zespół Szkół – Szkoły Podstawowej i Publicznego Gimnazjum.
Pomieczyno położone jest w północno – zachodniej części Gminy, przy drodze wojewódzkiej Kartuzy – Wejherowo.
W skład sołectwa Pomieczyno wchodzą także wsie:
Barwik – osada notowana w źródłach pod koniec XVIII wieku. Jest to wieś typowo rolnicza o rozproszonej zabudowie.
Hejtus – nazwa miejscowości występuje tylko w zapisach gminnych, natomiast nie figuruje w urzędowym wykazie wojewódzkim.
Otalżyno – położone w pobliżu jeziora, o takiej samej nazwie. Nazwa osady umieszczona została po raz pierwszy na mapie Schröttera z końca XVIII wieku.
W pobliżu jeziora rozwija się turystyka, prywatne domki wczasowe.
Wilanowo – położone nad drogą wojewódzką Kartuzy – Wejherowo, wieś notowana jest w źródłach dopiero pod koniec XIX wieku (czasy zaboru pruskiego).
W Wilanowie znajduje się sześcioklasowa Szkoła Podstawowa.
PRZODKOWO – początki wsi datowane są na XIV wiek. Obecna nazwa utrwaliła się ostatecznie w XIX wieku. Wieś Przodkowo jest siedzibą władz gminy dlatego posiada szeroko rozbudowaną infrastrukturę społeczną. Mają tu swoją siedzibę następujące instytucje: Biblioteka Publiczna, OSP z Muzeum Pożarnictwa, Urząd Gminy Przodkowo, Posterunek Policji, Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej, Urząd Pocztowy, Kościół Parafialny, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, Zespół Szkół – Szkoły Podstawowej i Publicznego Gimnazjum, Przedszkole Samorządowe. W Przodkowie jest też gminny stadiom sportowy, sala sportowo – widowiskowa, są także boiska do piłki ręcznej, siatkowej i koszykówki. We wsi mieszka 1541 mieszkańców.
Do sołectwa Przodkowo należą wsie i osady:
Bursztynik – osada należąca do sołectwa Przodkowo, położona w północnej jego części, notowana w kościelnych księgach metrykalnych od XIX wieku.
Kawle Górne – położone są przy drodze powiatowej Przodkowo – Czeczewo. Jako osada ludzka notowana pod koniec XIX wieku.
Kawle Dolne – (sołectwo Przodkowo) położone na zachód od Kawli Górnych. Na terenie osady ma siedzibę kilka dużych firm.
Młynek – należy do sołectwa Przodkowo. Jest to stara osada, notowana w źródłach już za czasów krzyżackich.
Piekło – osada położona nad rzeką Trzy Rzeki. Części należy do sołectwa Przodkowo, część do Kłosowa. Leży w trudno dostępnym terenie. Na początku XIX wieku zaznaczone zostało na mapie Engelhardta jako Glinower (Glinowy Rów). Wariant nazwy Piekło pojawia się pod koniec XIX wieku.
RĄB jest niedużą kaszubską wioską o rozproszonej zabudowie. Miejscowość w źródłach pisanych zaistniała na początku XIX wieku.
Na terenie wsi prowadzono prace wykopaliskowe. Odkryto, opisano i udokumentowano pięć stanowisk archeologicznych – cztery datowane na wczesną epokę żelaza. Są cmentarzyska grobów skrzynkowych, ślady osadnicze, kamienne kurhany. Obecnie, znalezione tu eksponaty znajdują się w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku. W miejscowości Rąb znajduje się budynek byłej szkoły podstawowej, własność Gminy Przodkowo, który jest siedzibą Stowarzyszenia na Rzecz Kultury Kaszubskiej „Na Kraju” Stowarzyszenie opiekuje się między innymi utworzoną przez siebie izbą regionalną, w której obejrzeć można przedmioty codziennego użytku naszych przodków.
Wieś Rąb wchodzi w skład sołectwa Rąb. Należy do parafii Pomieczyno. Położona jest w północnym rejonie gminy.
W skład sołectwa Rąb wchodzą też miejscowości:
Trzy Rzeki, która charakteryzuje się dużymi walorami krajobrazowymi (obszary przyrody chronionej).
Kłosowo Wybudowanie – osada położona między Rębem i Kłosowem
SMOŁDZINO tworzy sołectwo o tej samej nazwie. Położona jest w południowo – wschodniej części gminy.
Smołdzino było wsią kościelną. Należało do norbertanek w Żukowie. Już w XIII wieku wymieniane było wśród klasztornych posiadłości.
Współczesne Smołdzino charakteryzuje się stosunkowo zwartą zabudową (wzdłuż drogi powiatowej Kobysewo – Żukowo oraz ulic Jeziornej i Dolnej).
Nad wschodnim brzegiem jeziora Techlinka oraz północnym brzegiem Jeziora Głębokiego umiejscowione są tereny letniskowe.
Na terenie miejscowości działa jednostka OSP. Siedzibą jej jest piętrowy budynek remizy
z garażem i zapleczem socjalnym. W sąsiedztwie remizy zlokalizowany jest budynek komunalny (byłej szkoły podstawowej). Jego właściciel – Gmina Przodkowo wynajmuje lokal mieszkalny nauczycielom zatrudnionym na terenie gminy.
SZARŁATA leży w południowo – zachodniej części gminy. Jest to wieś sołecka. Pierwszy zapis źródłowy tej miejscowości (Szarlotendał) pochodzi z roku 1753. W 1887roku w Szarłacie znajdowała się jednoklasowa katolicka szkoła, uczyło się w niej 101 dzieci.
Nie ma w tej wsi zwartej zabudowy mieszkaniowej. Główne skupiska znajdują się wzdłuż drogi powiatowej Hopy – Szarłata – Grzybno, oraz przy drogach gminnych Brzeziny – Kosowo i Stanisławy – Załęże. Na terenie wsi znajduje się Szkoła Podstawowa (klasy I – IV i klasa „zerowa”). Miejscowość jest pięknie położona (ukształtowanie powierzchni), piękne krajobrazy.
Niedaleko Szarłaty położona jest miejscowość Brzeziny. Osada ta wymieniona została w roku 1749 przez opata kartuzów J. Schwengla. Brzeziny należą do sołectwa Szarłata.
Do sołectwa Szarłata należą także Bielawy. Osada notowana w źródłach pod koniec XIX wieku. Położona jest w pobliżu Jeziora Czarnego.
W sąsiedztwie Bielaw nad Jeziorem Czarnym znajduje się Czarna Huta. Pierwsze wzmianki o tej wsi według ks. P. Czaplewskiego „ Kartuzja Kaszubska” z 1413 roku. Obecnie jest to mała wioska licząca 32 mieszkańców.
Na południowych krańcach sołectwa Szarłata w pobliżu dużego kompleksu leśnego znajduje się osada Bagniewo. Ma ona zaświadczenia źródłowe z początku XIX wieku.
W sąsiedztwie Bagniewa położona jest osada Gliniewo. W 1775 roku notowana była jako Gliniana Góra, później Glinowa Góra. Obecna nazwa występuje od lat trzydziestych XX wieku.
Stanisławy położone są na wschód od Szarłaty. W źródłach osada była notowana pod koniec XIX wieku. Jest to osada położona nad drogą gminną Załęże – Szarłata.
TOKARY – miejscowość ta weszła do źródeł pisanych za panowania Krzyżaków. W XVI wieku (okres polski) była własnością szlachecką. Sołectwo Tokary tworzą miejscowości: Tokary i Nowe Tokary. Przez sołectwo przebiega droga powiatowa Czeczewo – Tokary – Miszewko oraz drogi gminne Tokary – Kczewo i Tokary – Warzenko. Wzdłuż tych dróg znajdują się główne skupiska zabudowy lokalnej. Wieś Tokary posiada remizę OSP, która jest siedzibą działającej tu jednostki strażackiej.
W miejscowości Tokary ma swoją siedzibę Golfowy Klub Sportowy, który jest stowarzyszeniem działającym na obszarze Województwa Pomorskiego. Klub może prowadzić działalność także na terenie całego kraju oraz poza jego granicami.
Na terenie sołectwa rozwija się działalność gospodarcza (łącznie 10 podmiotów gospodarczych).
WARZENKO wraz z okolicznymi zabudowaniami tworzy sołectwo noszące taką samą nazwę. Sołectwo położone jest w północno – wschodniej części Gminy Przodkowo. Wieś charakteryzuje zwarta zabudowa. Główne skupiska zabudowy mieszkalnej znajdują się przy drodze gminnej, która przebiega przez centrum wsi oraz wzdłuż drogi Tokary – Warzenko. Na terenie Warzenka, nad Jeziorem Tuchomskim zlokalizowany jest Ośrodek Szkoleniowo – Kolonijny (właściciel – Caritas Archidiecezji Gdańskiej) w skład tej placówki wchodzą 2 budynki (każdy posiada 55 ładnych, estetycznie urządzonych miejsc noclegowych). Ośrodek posiada tereny rekreacyjne i boiska sportowe. Dużą atrakcją wsi jest położone częściowo na jej terenie Jezioro Tuchomskie, objęte strefą ciszy, otoczone lasami z siecią lokalnych dróg nadających się na rowerowe i piesze wycieczki.
Miejscowość ta istniała już za czasów krzyżackich. W latach 1466 – 1772 (okres polski) stanowiła własność miejską Gdańska, potem stała się własnością prywatną.
ZAŁĘŻE – wieś sołecka. Położone jest w centralnej części gminy, przy drodze wojewódzkiej Pomieczyno – Przodkowo, drodze gminnej Załęże – Stanisławy.
Wioska ta ma zaświadczenia źródłowe z XVI wieku.
Wzdłuż drogi wojewódzkiej i drogi gminnej Załęże – Kawle zlokalizowane są tereny inwestycyjne.
Na terenie wsi znajduje się budynek po byłej szkole podstawowej pochodzący z początku XX wieku. Obecnie znajdują się w nim 2 lokale mieszkalne, sklep spożywczo – przemysłowy oraz pomieszczenie pozostające do dyspozycji sołectwa.
Na północ od Załęża położone są Załęskie Piaski. Wybudowania te nie mają historycznych zaświadczeń. Nazwa ich wywodzi się od rzeczownika „piasek”.
Buczno / Buczyno – forma urzędowa nie została określona, osada położona pod Wilanowem, notowana dopiero w okresie międzywojennym
----------------
Wszystkie prawa zastrzeżone Urząd Gminy Przodkowo © 2024
BIP